Sprookjes ontstaan…

Blauwmutsje, een modern sprookje

Sjoerd Zanen

Er was eens een meisje dat door het bos liep. Ze had een blauw mutsje op. Wat ging zij doen? Het was een barre tijd. Er waarde een besmettelijke ziekte door het land. De oudere mensen mochten hun huis niet uit. Daarom had Blauwmutsje besloten om haar oma eten te gaan brengen en dat voor de deur te zetten. In het bos kwam ze Corona Saarloos Wolfshond tegen die haar vroeg wat ze ging doen. Corona Saarloos Wolfshond, die een dakloze zwerver was, had ook wel zin in eten. Hij bedacht een plan. Ga jij maar wat bloemetjes plukken voor je oma, zei hij tegen het meisje, en haast je niet. Nou, daaag, de groeten aan je oma. En Corona Saarloos Wolfshond vervolgde zijn weg.

Eenmaal bij het huisje van oma aangekomen, vond Blauwmutsje oma in bed. Ze was heel erg ziek, hoestte en proestte en haalde bijna geen adem meer. Omdat in die tijd de huisartsen geen tijd hadden voor oude mensen boven de 70 en er geen Intensive Care bedden beschikbaar waren, besloot Blauwmutsje om haar oma zelf te verplegen. Maar ze had geen beschermingsmiddelen, geen mondkapje en geen schort. Blauwmutsje, wat doe je nu? Ze wil oma keren om doorliggen te voorkomen. Maar overweldigd door liefde voor oma kruipt ze bij haar in bed.

O, dom Blauwmutsje die haar brilletje thuis was vergeten. Zie je dan niets bijzonders aan oma? Lezers, jullie hebben dat natuurlijk allang door: Corona Saarloos Wolfshond had oma opgegeten ! En zou Blauwmutsje weldra ook verorberen.

“Maar oma wat hebt u een grote …….”.

Wageningen 13-04-2020

(Naar aanleiding van de “wolf” die wij in het Arboretum in Wageningen spotten, vrijdag 10 april 2020 – zie foto. Maar de Wolven Werkgroep besluit dat het geen wolf betreft maar een Saarloos Wolfshond. Het is midden in de Corona-epidemie van voorjaar 2020.)